- नारद वज्राचार्य

थ्व तः ल्वय्क़
थ्व महामारीं
मस्यू गनं गथे जुयाः
वैत नं पाच्युं वल ।
व वाथावाथा कन
सासः हे ल्हाय् थाकुल ।
वया छेँय् जःपिसं
एम्बुलेन्सय् तयाः
वैत अस्पतालय् यंकल ।

अस्पतालया लुखातक जक
वया छेँजःपिं नाप जुल ।
सकस्यां
‘यमां /य अजि
ग्यायेम्वाः,धन्दा काय्म्वाः
याकनं हे जी न्है
जिपिं छन्त पियाच्वने’
धकाः धाधां हे
व अस्पतालया दुने थ्यन ।

डाक्टर/नर्सतय्सं
वैत भुं वल
स्लाइन तय्कल
इन्जेक्सन नं बिल
भेन्तिलेतरय् तल
अनं ....
अनं लिपा वं छुं मचाल
मस्यू, व थन थथे च्वंच्वंगु नं
ग्वःन्हु दत ?

‘निलिमाः निलिमाः’
न्हाचः निसें थन लापचा थें
इरुथिरु जुयाच्वंम्ह
नर्सयात वं सःतल ।

‘जि निलिमा मखु मारीया खः’
‘जितःला छ
जिमि छय् निलिमा थें ताल’
‘थाय्ंक्यू’
थःत छय् नालाकाःगुलिं
नर्स लय्‌ताल ।

वयाहे ग्वहालिं
विन्ति विन्तियानाः बल्लं
वं भाइवरय्
थिथि ख्वाः स्वयाः
छेँ जःपिंलिसे खँ ल्हात ।

‘य मां/यः अजि
थ्व निवाःया दुने
छ यक्व हे स्वय्‌जिल
ग्याय्‌म्वाःल
आः छ याकनं हे छेँय् लिहां वइ
जिमिसं छन्त
यक्व हे मतिना याना
छंगु सुवाः जिमित अझं मानि
जिपिं छन्त पियाच्वना ’
मचातय्‌सं
मिखा जायेक ख्वविततं
वयात चुप्पा चुप्पा नल ।

थौं वया म्ह
याउँसे च्वन ।

* * *  
तःधंगु
स्टेडियम थें जाःगु
थ्व हस्पितलया हल
न्हाचः निसें हे शान्त जुयाच्वंगुलिइ
अचानक हलचल वल
डाक्टर/नर्सत ब्वाँय् जुल

छम्ह ल्याय्म्हचाम्ह
सासः ल्हाय् थाकुयाः
वाथावाथा कनाच्वंम्ह मचा
वया हे लिक्क
स्ट्रेचरं तयेहल ।

डाक्टर/नर्सत हुल्ल मुन
वयात माःमाःगु
वासः यायां वन
अचानक अमिगु मिखाय्
निरासा भुन
अपिं लाचार जूगु खनेदत ।

‘निलिमा निलिमा’
लापचा थें च्वंम्ह नर्सयात सःताः न्यन
‘छु जुल ?’

‘नो होप !
अस्पतालय् वयात तयेकेत
भेन्तिलेतरय् हे मन्त ।’

मस्यू
पल्पसा थें छु त्वल अजिया मनय्
वं धाल –
‘निलिमा
जि छें वनाः नं
लासाय् च्वंच्वनेगु खः ।
ब्यूगु नयाः
काल पियाः
क्वथाय् प्यपुना च्वनेगु खः ।
जिके आः
सुयात नं छुं बीत छुं हे मदु ।

थ्व मचा
बायोलजिइ पिएच डि यानाच्वंम्ह धया मखुला ?
थ्वं यक्व बिइ फुनि
थ्व तः ल्वय्‌या वासः
वं हे लुइके फुनि ।
थ्व संसारया मनूतय् ख्वालय्
वंहे न्हिला हयाबीफुनि ।

आः जि मखु
व थन म्वाय्‌माः ।

जि वयागु सासलय्
ताः ई तक
हानं सासः ल्हानाच्वने ।

ना वयात तय्‌का ब्यू
जिं हे लिकया बी ना
जितः तय्‌का तःगु
थ्व भेन्तिलेतर ।’

४ अप्रिल २०२०
कुलेश्वर , येँ ।

(कोरोनाया महामारीया दथुइ बेल्जियमया ९० दँ दुम्ह अजि Suzanne Hoylaerts जुं यानादीगु त्यागयात लुमंकाः थ्व कविता च्वयागु जुल । थ्व कविता वय्‌कःयात हे देछा )