कृष्णभक्त वोडे
वं मेमेपिने भम्चा गथे च्वं धका थुइकेगु ज्या याना च्वन । गुम्हेसियां छेंया ज्या खँय् च्यूता हे मताइपिं । माजु बाजुया खं हे मन्यनिपिं । गुम्हेसिया माजु बाजु यात द्यःभापिपिं । छुं धाय् धि म्वायक छें ज्या याइपिं ।
    वया नं दुम्ह छम्ह काय् यात ब्याहा याना बी त्यःगुलिं भिंम्ह, बांलाम्ह, धाय् ल्हाय म्वायक थम्हं स्वया ज्या याना च्वनिम्ह भम्चा छम्ह लायमाः धका थःदुनेया नुगःनापं खं ब्याका च्वन ।
    थम्हं धयाम्ह थें छम्हः लुया वयालिं ब्याहा याना बियेगु ज्या जुल ।
    भम्चायात ताःचा प्वाँय् लःल्हाना बियालिं छें या ज्या खंत फुक्क कना बिल ।
    —‘काः भम्चा थौं निसें थ्व छें छंगु जुल । छं स्वया धाय् ल्हाय् म्वाय्का याना ब्यु ।’
    —‘हस् बा ! जिगु छें जुल । जिं स्वया याय् ! छिकपिन्सं च्यूता कया दिम्वाः । छिकपिन्त याउँक तया तये ।
    भम्चाया थ्व खं न्यना माजु बाजुपिं तस्सकं लय्ताया तुति बँय्हे मथ्यु थें ताल ।
    न्ह्यागु खं नं न्यनिगु । मफु मज्यू गब्लेसं धाय मफु । थुकथं माजु बाजुया न्हाय तयगु थाय दत । धाःथें खःम्ह हे भम्चा लात धैथे सुनानं मन्यंसां थम्हंहे मेमेपिन्त कनेत लीफ मस्वः ।
    —‘थ्व वसः भतिचा हाकुथें च्वन । छकः हिया ब्यु न्हे भम्चा ।’
    —‘हस् बा । जा छक निं थुई । अले ही ।’
    भम्चाया गब्लसं लीला धैगु हे मन्त । माजु बाजुं न्ह्यागु नं उगुं थुगुं ज्या ब्वया च्वनि । भम्चा घौ पलख हे सुम्क च्वना नई धका ग्या ।
    —‘बजि दय्के धुंगु खःला भम्चा ? लिपा लात । प्वाथय् पित्यात ।’
    —‘बजि मदयका नि बा । आः दय्के हे त्यल । थ्व बाबुचा ख्वःगु ख्वयातुं च्वन । छप्ती हे मच्वं । छु जुल छु जुल  । पुरुपुरु झारा नं च्वनिगु । बँय् जक च्वन । ख्वाँउ थिलला छु छु । आः दुरु छक निं त्वंके ।
    —‘न्हाच निसें छु याना च्वनाले ?’
    —‘जा जि नया भाराभिरि छक सिला छिकपिनिगु वसः अले थ्व मचाया वसः हिजा छक ही धका हियागु मचाया नय मालला हु थें ख्वःगु ख्वयातुंकाः । मचा निं काय्ला हिजा निं हिय्ला .........।
    न्ह्याक्व हे लीमला फमला घों घों सिया ज्या संसां तबि नं माजु बाजुया भम्चाम्ह भ्याभतिचाहे सुम्क च्वनि थें चिवाःजक कया च्वच्वं लीमला ।
    थथे ई बिनातुं वन ।
    —‘च्या छक त्वने दःसा ज्यु ।’
    —‘मचायात आचि छक निं फाके ।’
    —‘वसः छक ही माःगु ।’
    —‘मचा मच्वं थौं ही मखुत ।’
    —‘जा बुतला भम्चा ?’
    —‘जा हे मथुया नि बा ।’
    —‘थौ वसि बं तक हे मपुयानिला भम्चा ?’
    —‘पुइहे लीमलात बा ।’
    —‘प्वाथय् पित्यात आःछुयायगुले भम्चा ?’
    —‘थौंला जिं ज्वरे यायहे मलात बा । हथायगु ज्या छगू दु पिहां छक मवंसे मजिल ।
    प्वाथय् पित्यागु तमय व ही मी चाया हाल । ‘मखु छु धैगु धयानि भम्चा ? तःन्हू हे दत छं ब्यवहारय् पाका हःगु । न्ह्यागु धाः लीमला धैगु । मज्यु धैगु । न्हापा अथे मखु । भिंम्ह, बांलाम्ह, धैथे ग्यंम्हः धका च्वनागुला ......। थौं छुजुया वःगु धैगुनि । छु जुल छन्त ? छु मगाक तल छन्त ? खिचा यात घ्यः मनिं । अलक्षणाम्ह.....। व धाः थ्व धाः मधायक धाया ससःअबुम्ह तं चाल । थौं भम्चाम्ह नं म्हुतुइ धौ फिना मच्वन । असह्यगु पिडा ब्वयेगु कुतः यात । वं नं लाक्वपाक्व धाया म्हुतु ज्वयेकल । निम्हेसिया दथुइ जवाःसवाः जुल । भम्चाम्हेसिननं धया हे छवत
    —‘छिक पिनिगु कमाई नया धाः धाः गु न्यतले जिति भिंम्ह सुं मदु । थौं अलक्षणा काः मखुला जि ? छिकपिनिगु इच्छा जक पुवंकेत स्वत । तलब बी म्वाःम्ह च्यः भ्वातिं ताय्कल । जिगु नं गाक्क इच्छा दु । संगु छपु गिच्छि न्यनादियाला ?